تجربه کوچکی برای مهارت شنیدن فعال

مهارت گوش دادن فعال و موثر یکی از مهارت‌های زیربنایی #مدیر اثربخش است. در مورد اینکه چگونه به صورت فعال به فرد مقابل‌مان گوش کنیم، مطالب زیادی گفته و نوشته شده است. گمان می‌کنم همه ما کمابیش می‌دانیم که تمرکز بر گفته‌های فرد مقابل، سرتکان دادن به نشانه تایید، تکرار کردن برخی از جملات و عبارات با ادبیات خودمان، پرسیدن تعدادی سوال در مورد موضوع گفتگو، قطع نکردن سخن، یادداشت برداری از سخنان طرف مقابل و چند تکنیک دیگر، مهارت گوش دادن فعال و موثر را شامل می‌شوند.

مهارت گوش داده فعال و موثر

اما موضوعی که می‌خواهم به آن اشاره کنم، چیزی از جنس تجربه است. تجربه‌ای که شاید همه ما حداقل یک بار از سر گذرانده‌ایم:

وقتی در حال حرف زدن هستیم، هرگز نمی‌توانیم گوش کنیم.

انگار مغز ما برای حرف زدن و همزمان گوش دادن تکامل نیافته است. انگار وقتی در حال سخن گفتن هستیم، شنوایی خودمان را از دست می‌دهیم و فقط آواهایی نامفهوم می‌شنویم.

 وقتی در حال حرف زدن هستیم در حال تحلیل، تبدیل و انتقال مفاهیمی از ذهن به زبان گفتار و سپس انتقال آن به طرف مقابل هستیم. اما وقتی در حال گوش دادن هستیم، مفاهیم جاری شده در گفتار طرف مقابل را از طریق گوش‌هایمان دریافت کرده و در ذهن‌مان تحلیل و درک می‌کنیم.

پس گوش دادن و سخن گفتن، هردو کاری تحلیلی و فکری هستند و نمی‌توانند به صورت همزمان انجام شوند.

شاید دوست داشته باشید بخوانید:

ما از چه چیزی تشکیل شده‌ایم؟

ارزشمندترین میراث برای نسل‌های آینده…

اثربدشانسی در افق درازمدت مستهلک می‌شود

گزارش یک کنجکاوی در مورد شکل هندسی میز جلسات سازمانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *