حرف از شغل و مشاغل رویایی شد. امروز شاید حرف از شغل رویایی و امنیت شغلی کمی سختتر از ۲۰ سال پیش باشد. همین که در یک شغل به مدت بیش از ۲ سال بمانیم هنر کردهایم. البته ماندن در یک حوزه کاری مشخص مدنظرم است و نه ماندن در یک شرکت. کار فعالیت در یک حوزه مشخص به مدت طولانی، خودش به اندازه کافی باعث تمایز میشود.
اما باز همه ما به دنبال شغل رویایی خودمان هستیم. شاید یک سوم تمام محتواهای انگیزشی و خودیاری درمورد این موضوع باشد. اما چیزی که از آن به نام شغل رویایی حرف میزنیم وجود خارجی دارد؟ مدیریت، هنرپیشگی، خلبانی و راهنمای تور بودن از دید بسیاری از افراد، نمونههایی از مشاغل رویایی هستند.
یک نمونه
یکی از دوستانم خلبان است؛ میگوید:
“درسته که پرواز کردن خیلی لذتبخشه اما وقتی این موضوع هر روز تکرار بشه و تازه مسوولیت جان چند صد نفر هم با تو باشه، اونوقت میشه سختترین کار دنیا”
“تفاوت پرواز تفریحی با پاراگلایدر و پرواز با یک هواپیمای مسافربری، زمین تا آسمونه. شغل رویایی اولش خوبه اما وقتی آبا از آسیاب افتاد دیگه میشه مثل ناهار خوردن. تکرار و تکرار و تکرار…”
البته برخی از مشاغل وضعیت بهتری نسبت به سایرین دارند. اما به نظر میرسد امنیت شغلی رابطهای خطی با سطح درآمد ندارد. با این حال انجام دادن کاری که عاشقش هستیم اما درآمد کمی برایمان دارد، میتواند تا مدتی ادامه پیدا کند. اما پس از مدتی افراد دیگر توان ادامه دادن ندارند. به خصوص اگر گزینهی در دسترس داشته باشند خیلی راحت کار کنونی را متوقف میکنند. اگر هم گزینهای نباشد، به خاطر ترس تامین نشدن نیازهای طبقه اول هرم مازلو، از تغییر باز میمانند و ۳۰ سال به آزار خود ادامه میدهند.
بیایید پاراگراف بالا را کمی نقض کنیم.
بالاخره کار کار است! شما باید وظیفه محوله را در زمان مشخص و با اجرت مشخصی انجام دهید. همین که به خاطر انجام کاری که از دید شما شغل رویاییتان است، پول بگیرید، آن شغل از حالت رویایی خارج میشود. مهم نیست چه شغلی است. به نظر کمی ناامید کننده است. به خصوص برای کودکانی که به فکر شغل رویایی خود هستند.
گفتیم کار کار است و شغلی به نام شغل رویایی وجود ندارد. حالا که شغل رویایی تفاوتی با بقیه مشاغل ندارد، چه خوب میشود اگر تمام مشاغل برای ما رویایی باشند. اگر این گونه فکر کنیم امید به زندگی و فعالیت در ما دوباره شروع به جوشش کرده و میتوانیم لذت بیشتری هم ببریم.
شمایی که در حال مطالعه این متن هستید، به هر کاری که مشغول هستید و هر شغلی که دارید، به فکر لذت بردن از آن باشید. مطمئن باشید به تدریج پول هم به دنبال شما خواهد آمد.
اگر هم گزینهای نباشد، به خاطر ترس تامین نشدن نیازهای طبقه اول هرم مازلو، از تغییر باز میمانند و ۳۰ سال به آزار خود ادامه میدهند.
با وجود اینکه میدونم با استعداد هستم اما ۸ سال هست که درگیر این یه تیکه نوشته شما هستم و نمی تونم علاقم رو پیدا کنم.
بهنام عزیز.
انسانی و اصلا جانداری وجود ندارد که استعداد بالقوهای نداشته باشد. توانایی ویژهای نداشته باشد. در غیر این صورت به سرعت منقرض میشدیم و جای خود را به جاندار با استعدادتر و با توانایی بیشتر میدادیم.
هرم مازلو را البته باید صرفا مدلی برای تحلیل سلسله مراتب نیازهای انسان در نظر گرفت و نه یک اصل تغییر ناپذیر. چون موارد و مثالهای نقض بسیاری داریم که فردی بدون ارضای کامل نیازهای اولیه، توانسته پا در مراحل بعدی هرم بگذارد و با پیش روی بیشتر در داخل هرم، به سرعت خلاءهای خود در کف هرم را بپوشاند. نمونه چنین مواردی خود من هستم که هنوز پای هرم را شکل نداده، خودشکوفایی یعنی بالاترین نقطه هرم را نشانه گرفتم. من هم برخی اوقات درد سقوط و درد جاهای خالی مرحله اول هرم را احساس میکنم. خلاءهایی که هنوز پر نشدهاند.
تنها کار مثبت بزرگی که کردم این بود که فهمیدم به چه چیزی علاقه و استعداد دارم. همین.
یادمان باشد کسی که موضوعی را میداند، چندان از کسی که به ان موضوع علاقه دارد، جایگاه بالاتری ندارد. اما کسی که از همان چیز (فعالیت) لذت میبرد، با سایر افرادی که میدانند یا علاقه دارند، فاصله کیهانی دارد!
بهنام عزیز،
امیدوارم دوباره به اینجا بیایی و پاسخ مرا ببینی که این بحث را تا رسیدن به یک پاسخ قانع کننده، ادامه دهیم.
مسیرهای جدید را تست کن. ببین چه چیزی در این دنیا برایت مهم است. با پرداختن به چه فعالیتی گذر زمان را حس نمیکنی. چه فعالیتی را حاضری حتی بدون دریافت دستمزد هم انجام دهی. حاضری چه فعالیتی را تا آخر عمر انجام دهی و خسته نشوی. حاضری برای فعالیت در چه زمینهای حتی تعطیلات را هم قربانی کنی. در چه زمینههایی سریعتر از دیگران یاد میگیری.
سری استعدادیابی و مهارت یادگیری متمم رو حتما بخون و کامنت بذار تا من هم ببینم.
به سوالاتی که مطرح کردم فکر کن تا کمی راه را روشن کنی و نقطه شروع را بتوانی پیدا کنی. راستی فایل صوتی نقطه شروع در متمم را هم فراموش نکن. میارزد که آنقدر به جستجو ادامه دهی تا جوهره وجودت و رسالتت در این دنیا را پیدا کنی. هر زمانی هم آن را پیدا کردی بسیار ارزشمند است.
روبه رشد باشی، پایدار و مستمر
یعقوب دلیجه